13 09 2557 // 05.30 เสียงนาฬิกาปลุก ปลุกฉันขึ้นจากการหลับไหล แต่ก็ไม่พ้นยังต้องงัวเงีย กับขี้ตาที่ยังเกาะขอบตาอยู่ ทันทีที่อาการง่วงหมดไป สมองก็ตัดสินใจครั้งสุดท้ายทันทีว่า ต้องไปอาบน้ำ เพื่อขึ้นรถไฟไปโคราช หลังจากที่ชั่งใจอยู่ทั้งสัปดาห์ว่าไปหรือไม่ไปดี
เมื่อตื่นมา แม่ยังถามเหมือนเช่นทุกครั้งว่า จะไปไหน คราวนี้ฉันเลือกที่จะไม่ตอบ ปล่อยเงียบๆและส่งเข้าสู่เรื่องอื่นไปเรื่อย หลังจากนั้นก็อาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น เก็บของสัมภาระจำเป็นลงกระเป๋า ทั้งพาวเวอร์แบงค์ โทรศัพท์ กล้องถ่าายรูป ใช้เวลาไม่นาน ฉันก็มายืนอยู่หน้าปากซอยโบกมอเตอร์ไซค์ วินหน้าปากซอยไปส่งที่สถานีรถไฟบางซื่อ ในราคา 80 บาท ทันทีที่ถึงสถานีฉันไม่รอช้าเพราะเวลาจวนเจียนมากแล้ว ถามพนักงานว่า วันนี้มีรถชั้น3 ปรับอากาศ ที่ฉันอยากจะนั่งหรือไม่ พนักงานเช็คให้สักครู่ ก็ส่งคำตอบที่น่าผิดหวังกลับมาว่า ไม่มีครับ ผมจึงเลือกที่จะนั่งรถชั้น 2 พัดลม ในราคา 163 บาท ลงสถานีนครราชสีมาแทน
ซื้อตั๋วเสร็จรถก็มาพอดี ขึ้นรถจัดหาที่นั่งเรียบร้อย ตามที่ในตั๋วระบุไว้ นั่งมาเรื่อยๆ รถก็มาถึงสถานีแก่งคอย หลังจากนี้ ขบวนรถจะเริ่มปีนเขา ท่ามกลางผืนป่าอันกว้างขวางของอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ สองข้างทางให้ความรู้สึกที่สบายตา และสดชื่น สมองรู้สึกปลดปล่อยและปลอดโปร่ง และแน่นอนว่าบรรยากาศดีๆ ต้องอยู่คู่กับเพลงที่ชอบ มันจะทำให้ระยะทาง 200 กว่ากิโลเมตร เหลือเพียงไม่ถึง 100 กิโลเมตรได้
อีกหนึ่งไฮไลท์ของเส้นทางสายนี้คือ เส้นทางรถไฟเลียบเขื่อนลำตะคอง เขื่อนดินที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ครั้งหนึ่งฉันเคยนั่งรถยนต์แล้วมองมาที่ริมเขื่อน ฉันเห้นรถไฟ แต่วันนี้ ฉันนั่งรถไฟแล้วมองไปที่อีกฝั่งของเขื่อน ฉันเห็นรถยนต์ ... วันนี้มุมมองของฉันเปลี่ยนไป นั่นคือเรื่องหนึ่ง แต่อีกเรื่องหนึ่งคือ ฉันได้ค้นพบว่าทางรถไฟสายอิสานแห่งนี้มีความสวยงามมากๆ ฉันมัวไปอยู๋ไหนมา ทำไมไม่มาตั้งรถไฟสายนี้ตั้งนานแล้ว
12.30 ขบวนรถไฟก็มาถึงนครราชสีมา ที่นี่อากาศร้อน ฉันเลือกที่จะแวะกินก๋วยเตี๋ยวเติมพลังก่อนที่จะเดินทางต่อไป ที่นี่ฉันหมดค่าก๋วยเตี๋ยวไป 55 บาท พร้อมกับคำตอบว่าจากหน้าสถานีรถไฟจะไปลานย่าโมได้อย่างไร นั่นก็คือ ฉันสามารถขึ้นสองแถวได้ในราคาเพียง 8 บาท เมื่อถึงลานย่าโม ฉันก็ซื้อดอกไม้ะูปเทียน เพื่อสักการะแม่ย่า วันีน้อากาศร้อนมาก มากเสียจนเท้าที่เหยียบลงไปบนแผ่นหินอ่อนลานย่าโมแทบจะสุก แต่ก็ไม่ร้อนพอที่จะทำให้ฉันยอมแพ้ ฉันยังเดินถ่ายรูปในมุมที่ฉันจะถ่ายต่อไป
เดินได้ซักพักเริ่มรู้สึกว่า โอเค ถึงเวลาต้องกลับบ้านเสียแล้ว ก็กะว่าจะเดินหาร้านกาแฟนั่งตากแอร์ซักพัก แต่ก็หาไม่มีแม้แต่ร้านเดียว ก็เลยเรียกสองแถว มาส่งที่ บขส. ใหม่ ในราคา 8 บาท เช่นกัน แล้วก็นั่งรถทัวร์กลับกรุงเทพในราคา 220 บาท ซึ่งรถทัวร์ก็สะดวกสบายกว่ารถไฟมากอยู่ ใช้เวลาเดินทาง 4 ชั่วโมง มาถึงหมอชิตประมาณ 19.30 น. นับว่าเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันได้เรียนรู้ เปิดหูเปิดตาให้ตัวเองได้ดีทีเดียว
iSSAMEe
15 09 2557
05
