วันพฤหัสบดีที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
กระป๋องเสี่ยงเซียมซี มีไว้ทำอะไร ? (กันแน่)
เคยอยาก และตอนนี้ก็อยากรู้ว่า กระป๋องเสี่ยงเซียมซีนี่ เค้าเสี่ยงเพื่อให้ได้ตัวเลข แล้วไปดูผลการทำนาย หรือ ว่า เสี่ยง แล้วเอาตัวเลขไปซื้อหวย ??? เคยสงสัยนะ แล้วตอนนี้ก็สงสัยอยู่ และคาดว่าจะสงสัยต่อไปในอนาคต
ปล แต่ยังไม่เคยเห็นกระบอกเดียวมีเลข 0-99 เลยนะ
iSSAMEe
26 02 2558
นานแค่ไหนแล้ว ... ?
นั่งรอเวลาเพลินๆ ตอนแรก ก็เอาแค่ว่า ตากลมเย็นๆ นั่งๆไปเอ๊ะ นี่เราอยู่อัมพวานิ ขอสัมผัสน้ำคลองซักหน่อยดีกว่า แม้จะไม่ใช่สัมผัสแรกระหว่างผมกับน้ำคลอง แต่มันก็สร้างความตื่นเต้นให้ผมไม่น้อย เพราะนี่คือน้ำคลองธรรมชาติครั้งแรกในรอบเกือบสิบปีได้ที่ผมมีโอกาสได้สัมผัส ความรู้สึกมันก็เย็นๆ กว้างขวาง แต่ไม่อ้างว้าง 55555 เอาเป็นว่ามันดีมากแหละ ยิ่งสัมผัสของคลื่นน้ำจากเรือที่กระเพื่อมมากระทบข้อเท้า มันยิ่งทำให้ผมตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ... คือบางทีก็สงสัยจะตื่นเต้นทำไม
ก็สรุปว่าแช่จนหนำใจ ก็เอาเท้าขึ้นมา ทำบ้านเค้าเปียกเลย แต่ดีที่ไม่มีใครเห็น เลยไม่มีใครบ่น ฟังเพลงที่ชอบ เล่นเกมที่ถนัด ปิดรับสารจากโซเชียลมีเดีย(เหรอ?) เออ ดีอ่ะ ^^
iSSAMEe
26 02 2558
วันอังคารที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
สวัสดี อัมพวา
บางทีการที่ได้ไปเที่ยวนั้น ไม่ได้หมายความว่าต้องเดินอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อเก็บแหล่งท่องเที่ยวให้ครบ เพราะว่าการนั่งเฉยๆ เสพภาพ เสพกลิ่น เสพรสชาติ อะไรที่เราไม่เคยสัมผัส นั่นก็คือส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยวแล้ว
การไปนอนที่อัมพวาครั้งนี้ก็เช่นกัน ถ้าไม่นับการไปตลาดร่มหุบก็ดูเหมือนว่าจะเป็นทริปเปลี่ยนที่นอนซะมากกว่า เพราะเราใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการกินอาหาร การชมวิถีคนอัมพวา การนอนบนกระดานแข็งๆ การนั่งสูดกลิ่นน้ำคลองบนเก้าอี้ม้าโยกที่นานๆจะมีโอกาสจะได้นั่งซักที เหล่านี้ ไมได้เลิศหรูเหมือนที่อื่นๆที่เคยไป แต่มันสร้างความประทับใจให้ฉันได้เป็นอย่างดี แม้ว่าไม่มาก แต่ก็คาดว่าจะมีทริปอัมพวาอีก
iSSAMEe
24 02 2558
วันจันทร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
เมื่อ...
เมื่อฉันอยู่กรุงเทพ ... ชีวิตต้องเร่งรีบ
เมื่อฉันอยู่อัมพวา(วันศุกร์) ... ชีวิตค่อยๆเป็นไป ตามความต้องการ
บ้านของฉันที่กรุงเทพ ... ติดถนนเรียกหน้าบ้าน
บ้านของเค้าที่ฉันไปอาศัยนอน ... ติดถนนเรียกหลังบ้าน ติดน้ำเรียกหน้าบ้าน
เมื่อฉันคุยกับคนแปลกหน้าที่กรุงเทพ ... มึงเป็นใคร ???
เมื่อฉันคุยกับคนแปลกหน้าที่อัมพวา ... ฉันเป็นแขกของชุมชน ทุกคนต้อนรับฉัน
เมื่อฉันอยู่กรุงเทพ ... ฉันอาบน้ำในห้องน้ำ
เมื่อฉันอยู่อัมพวา ... ฉันยังคงอาบน้ำในห้องน้ำ แต่เด็กๆที่นี่อาบน้ำที่คลองอัมพวา
เมื่อฉันอยู่กรุงเทพ ... ฉันไม่เคยอยากไปนอนอัมพวา
และเมื่อฉันได้ไปนอนอัมพวา ... ฉันหลงไหล และไม่อยากกลับกรุงเทพ
iSSAMEe
23 02 2558
วันอาทิตย์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
รถไฟคันเก่า กับร่มคันเดิม
การมาเยือนตลาดร่มหุบครัง้นี้ เป็นครั้งที่ 3 แล้ว สองครั้งแรก ได้แค่มาถ่ายรูปรถไฟ จนมาถึงครั้งนี้ ทีแรกก็คาดว่าจะเป็นครั้งแรกที่ได้นั่งรถไฟเสียที แต่แล้ว ก็ยังได้นั่งรถตู้เหมือนเดิม ฮ่าๆๆ แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็สนุกเหมือนกัน
ตลาดร่มหุบแม่กลอง เหมือจะเป็นด่านแรกที่จะคอยต้อนรับนักท่องเที่ยว เพราะไม่ว่าใครที่จะเดินทางไปตลาดน้ำอัมพวา หรือตลาดน้ำดำเนินสะดวก ต่างก็ต้องผ่านที่นี่ เพื่อแวะไหว้หลวงพ่อเพชรสมุทร แล้วส่วนใหญ่จะไม่พลาด ที่จะมาเกาะรางรถไฟ ชมความตื่นตาตื่นใจ ของตลาดที่อยู่กลางรางรถไฟ
เมื่อถึงเวลา(ที่พ่อค้าแม่ค้ารู้กันดี) รถไฟก็จะวิ่งผ่าน พ่อค้าแม่ขายก็จะกุลีกุจอเก็บข้าวของ เพื่อให้พ้นล้อรถไฟ นับเป็นอีกหนึ่งเรื่องราว ที่น่าสนุกสนาน ไมใช่เพราะสำหรับชาวต่างชาติเท่านั้น คนไทยอย่างผมเองก็ตื่นเต้นมิใช่น้อยเช่นกัน ^^
iSSAMEe
23 02 2558
วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
เพราะนั่นทำให้ใจฉันชุ่มชื่น
ทุกครั้งที่มีคนบอกว่า ให้ไปทำโปรแกรมท่องเที่ยวมาเสนอ หัวใจของผมมักจะชุ่มชื่นทุกครั้ง ต่อให้ไม่ได้ไปตามโปรแกรมนั้นจริงๆ ก็ไม่เคยเสียใจ เพราะการวางแผน เพื่อการเดินทางนั้น มันคือ 1 ในหลายๆสิบ หลายๆร้อยความสุขของผม จนบางทีก็อยากจะหางานใหม่เป็น แพลนเนอร์ด้านการท่องเที่ยวเนอะ อิอิ
iSSAMEe
13 02 2558
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)