วันที่ 22 หลังเสร็จภารกิจที่วัดพระธาตุดอยคำช่วงสาย ๆ ผมก็เดินทางลงสู่จังหวัดพิษณุโลก (จริงๆอยากเรียกพิดโลก เรียกพิษณุโลกแล้วกระดากๆ 5555) ครั้งนี้เดินทางโดยรถทัวร์ครับ ใช้เวลาหลายชั่วโมงอยู่ กว่าจะถึง ผ่านภูฌขามากมาย ก็พยายามเล่นมือถือ ดูทีวีฆ่าเวลาไปพลาง ๆ
คืนวันที่ 22 สิ่งที่ผมต้องทำคือ พักผ่อน เพื่อจะออกไปรับแม่ตอนตีสาม แต่ผมก็นอนไม่หลับ ก็เล่นมือถือรอเวลาไปเรื่อย ๆ จนใกล้ตีสามก็ออกไปรับแม่ที่สถานีรถไฟ เดินไปนี่แหละครับ พอไปถึงก็ทราบว่า รถไฟเลท 55 นาที (สาสสสส) ก็ต้องนั่งรอต่อไปตามระเบียบ
เวลาใกล้ ๆ ตีสี่ รถไฟที่แม่นั่งมาก็มาถึงครับ ผมรับแม่ไปที่โรงแรม แล้วแยกย้ายกันพักผ่อน ก่อนที่ช่วงเช้าจะเดินเท้าไปยังวัดต่าง ๆ แน่นอนว่าที่แรกต้องเป็นวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ หรือวัดใหญ่ หรือวัดพระพุทธชินราชแล้วแต่ใครจะสะดวกเรียก ผมเองก็แวะไหว้พระทุกจุดเลยครับ รวมถึงได้ขึ้นไปยอดพระปรางค์เพื่อสักการะพระธาตุอีกด้วย (ส่วนตัวเพิ่งรู้ว่าที่นี่มีพระธาตุ) พร้อมกับได้ทำสังฆทานและก็ติดยอดผ้าป่าด้วยครับ นับเป็นวันเกิดอีกปีที่มีความสุขมาก ๆ ได้ไหว้พระ ทำบุญ พาแม่ พาหลานเที่ยว ได้เลี้ยงข้าวแม่ หลาน แค่นี้ก็มีความสุขละครับ
บางคนอาจสงสัย ทำไมต้องไปที่นี่ คำตอบคือ ไม่มีเหตุผลครับ แค่ส่วนตัวเคยบังเอิญอะไรหลาย ๆ อย่าง กับพระพุทธชินราช และก็รู้สึกสบายใจทุกครั้งที่ได้สักการะ เลยตั้งจิตอธิษฐานขอฝากตัวเป็นลูก และขอไว้ว่า ทุก ๆ ปี ขอมาสักการะปีละครั้ง หรือมากกว่าถ้าทำได้และไม่เดือดร้อน ก็เลยมีโอกาสได้มาทุกปี อาศัยจองตั๋วเครื่องบินล่วงหน้าราคาถูก ๆ เอาครับ ถ้าวางแผน ยังไงก็ได้มาทุกปีแน่นอน ตราบใดที่ยังมีบารมีต่อหลวงพ่อ ตราบนั้นเราก็จะยังคงได้มา
iSSAMEe
26 ธ.ค. 2560