ตลอดทางที่ขับรถกันมา สองข้างทางมีภูเขา และต้นไม้เป็นฉากหลัง เราขับรถผ่านเนินเขาน้อยใหญ่ ตลอดทางมีร้านกาแฟสวยๆมากมาย ขับมาได้ประมาณ 20 โล เราก็มาถึงจุดหมายของเราครับ น้ำพุร้อนสันกำแพงนี่เอง ที่นี่ผมเคยมาครั้งนึงแล้วครับ ตอนนั้นขี่มอเตอร์ไซค์กันมา ตอนนั้นมาถึงแล้วยอมรับว่าเฟล มาคราวนี้เลยไม่ไ่ด้ตั้งความหวังไว้มากนัก และด้วยความที่ไม่ตั้งความหวังไว้ เมื่อมาถึง เราก็เลยรู้สึกพึงพอใจกับสถานที่ในระดับนึง บวกกับว่า วันนั้นแดดแรงเสียด้วย ถ่ายรูปได้สวยพอดี ก็เลยคิดว่านี่เป็นอีกหนึ่งปลายทางที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามันโอเค ใช่ ผมโอเค
หลังจากเดินเล่นถ่ายรูปเสร็จพวกเาก็ออกจากน้ำพุร้อนสันกำแพง มาหาของกินในเมืองเชียงใหม่ ก่อนที่จะนัดส่งรถที่เราเช่ามาคืนสู่เจ้าของ พร้อมเดินทางกลับกรุงเทพด้วยรถไฟเช่นเดิม และระหว่างนั่งรถไฟกลับนั้น บังเอิญว่าโทรศัพท์ผมเล่นเพลง สัญญากาสะลอง ของลานนา-พลพล พอดี ขณะนั้นรถกำลังวิ่งผ่าน กลางป่าลึก ที่มีภูเขามืดๆเป็นฉากหลัง มีท้องฟ้าอันมืดมิดเป็นจอสีดำ มีดวงดาวนับหมื่นนับแสนดวง เป็นตัวละครเล่าเรื่องความสุขที่ผมกำลังสัมผัส พร้อมด้วยอากาศเย็นที่โชยเข้ามาสัมผัสพร้อมๆกับกลิ่นของดินและต้นไม้ ที่คนเมืองอย่างผมอยากจะพบเจอ มันทำให้การนอนบนรถไฟตู้นอนพัดลม(ที่ผมคาดไปเองแต่แรกว่ามันจะน่าเบื่อ กลับกลายเป็นการนอน ที่มีความสุขที่สุดไปเสียได้ ... นับว่าเป็นการปิดฉากทริปเชียงใหม่ ที่สุดแสนจะสมบูรณ์ ...
รักเธอเสมอนะเชียงใหม่
28 10 2557
