เช้าวันที่ 3 วันนี้เรายังคงต้องตื่นนอนแต่เช้า เพื่อเตรียมตะลุยไต้หวันกันต่อ วันนี้เราเริ่มที่แรกกันที่อนุสรณ์สถานซุน ยัต เซ็น ที่นี่อาาจจะไม่ยิ่งใหญ่อลังการเท่าอนุสรณ์สถานเจียง ไค เช็ค แต่ก็นับว่าสามารถมีมุมถ่ายรูปได้ไม่น้อยเลย เพราะจากที่นี่สามารถมองเห็นตึกไทเป 101 ได้อย่างชัดเจน เราก็ถ่ายรูปกันไปตามประสา
สำหรับท่าน ซุน ยัต เซ็นนั้น เป็นอีกหนึ่งบุคคลสำคัญของไต้หวัน ซุนได้รับการกล่าวขานว่าเป็น "บิดาของชาติ" ในสาธารณรัฐจีน และ "ผู้บุกเบิกการปฏิวัติประชาธิปไตย" ในสาธารณรัฐประชาชนจีน ด้วยความเป็นผู้ริเริ่มจีนชาตินิยมคนสำคัญ ซุนมีบทบาทสำคัญในการล้มราชวงศ์ชิงระหว่างการปฏิวัติซินไฮ่ ซุนเป็นประธานาธิบดีเฉพาะกาลคนแรกเมื่อสาธารณรัฐจีนก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1912 และภายหลังร่วมก่อตั้งพรรคก๊กมินตั๋ง ซึ่งเขาเป็นหัวหน้าพรรคคนแรก
ทุก ๆ ต้นชั่วโมง จะมีการผลัดเปลี่ยนเวรทหาร ซึ่งเราก็โชคดีได้มาเห็นพอดี ก็มีถ่ายรูปเก็บไว้บ้าง เสร็จจากตรงนี้เราเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านทหารโบราณ ใกล้ตึกไทเป 101 ระหว่างทางเราก็จะพบไลฟ์สไตล์ของหนุ่มสาวไทเปอย่างมากมาย นับว่าเป็นการโยนกะลาออกจากหัวได้อย่างดีทีเดียว และระหว่างทางได้ลองแวะซื้อไดฟูกุ ไส้สตรอเบอรี่กินอยู่ร้านนึง รสชาติดีทีเดียว สองชิ้น 80 TWD ผมแกล้งพูดไปเป็นภาษาจีนกลางว่า ปาซือ คนขายชอบอกชอบใจใหญ่ ฮ่าๆๆ
ที่หมู่บ้านทหารโบราณ นี้ เอาจริงพื้นที่ก็มีนิดเดียวครับ หากใครคาดหวังไว้สูงอาจมีผิดหวังบ้าง แต่ส่วนตัวผมแล้วยังไงก็ได้ครับ เพราะทุกที่ ๆ ไม่เคยไป นั่นคือการท่องเที่ยว เราใช้เวลาที่นี่ไม่นาน ก็เริ่มชักหิวข้าว จึงเดินกลับมาที่ไทเป 101 เพื่อแวะไปทานฟู้ดคอร์ท อยากให้ลืมภาพฟู้ดคอร์ทอาหารแมวดมของบ้านเราไปได้เลย เพราะที่นี่ถึงแม้จะราคาสูงกว่าข้างนอก แต่ปริมาณคือแบบ หนักแน่นมาก มีร้านอาหารไทยด้วยนะครับ ใครอยากลองชิมอาหารไทยในต่างแดนก็จัดได้
เสร็จจากมื้อเที่ยว เราย้อนกลับมาที่อนุสรณ์สถานเจียงไคเช็คอีกรอบ เพื่อมาถ่ายรูปแบบรัว ๆ รีบ ๆ เพราะมีอีกหลายรูปที่เราจำเป็นต้องได้รูปช่วงกลางวัน และก็ได้สมใจครับ ส่วนเรื่องท้องฟ้าเป็นสีฟ้านั้น ไม่ต้องไปนึดถึง เอาแค่มาไต้หวันรอบนี้แล้วฝนไม่ตก ก็ดีนักหนาแล้ว ส่วนตัวแล้วผมชอบที่นี่มาก ๆ ครับ ยิ่งใหญ่ อลังการ สมเกียรติท่านเจียงไคเช็คจริง ๆ
เสร็จสิ้นภารกิจในตัวเมืองไทเป คราวนี้เราออกเดินทางไปรอบนอกกันต่อครับ วันนี้เรามีปลายทางที่ถนนคนเดินโบราณ Jiufen การเดินทางก็คือ นั่งรถไฟ TRA จาก Main Station มาลงยังสถานี Ruifang ค่ารถอยู่ที่ 49 59 76 TWD แล้วแต่รอบ แล้วแต่ประเภทรถ เมื่อลงสถานี Ruifang แล้ว ให้ข้ามถนนมาฝั่งตรงข้าม แล้วเดินไปทางซ้าย จนถึงสถานีตำรวจ ตรงนั้นจะมีป้ายรถเมล์ครับ ไปจิวเฟิ่นได้ทุกสาย ที่จำได้ชัวร์ ๆ ก็ 1062 788 จริงๆ มีสายอื่นอีกครับ หรือใครจะขึ้นไป จินกัวสือ ฆ่าเวลาก่อนก็ได้ แต่ผมจำไม่ได้ว่าสายไหนไปบ้าง ลองไปยืนดูที่ป้ายครับ ไม่ยาก ๆ
เสร็จสิ้นภารกิจในตัวเมืองไทเป คราวนี้เราออกเดินทางไปรอบนอกกันต่อครับ วันนี้เรามีปลายทางที่ถนนคนเดินโบราณ Jiufen การเดินทางก็คือ นั่งรถไฟ TRA จาก Main Station มาลงยังสถานี Ruifang ค่ารถอยู่ที่ 49 59 76 TWD แล้วแต่รอบ แล้วแต่ประเภทรถ เมื่อลงสถานี Ruifang แล้ว ให้ข้ามถนนมาฝั่งตรงข้าม แล้วเดินไปทางซ้าย จนถึงสถานีตำรวจ ตรงนั้นจะมีป้ายรถเมล์ครับ ไปจิวเฟิ่นได้ทุกสาย ที่จำได้ชัวร์ ๆ ก็ 1062 788 จริงๆ มีสายอื่นอีกครับ หรือใครจะขึ้นไป จินกัวสือ ฆ่าเวลาก่อนก็ได้ แต่ผมจำไม่ได้ว่าสายไหนไปบ้าง ลองไปยืนดูที่ป้ายครับ ไม่ยาก ๆ
เมื่อรถมา เราก็ขึ้นรถได้เลยครับ ตรงนี้ผมจำค่ารถไม่ได้เพราะจ่ายด้วยบัตร โยวโย๋วข่า แล้วลืมดูว่าโดนหักไปกี่บาท นั่งรถประมาณ 20 นาทีขึ้นเขาครับ พอให้มึนหัวเล็กน้อย ก็ถึงถนนคนเดินจิวเฟิ่น ลงรถแล้วเดินขึ้นมาอีกนิด จะเจอ 7-11 ครับ นั่นแหละซอกนั้นเดินเข้าไปได้เลย ความฟินรออยู่
ถ้าใครมาถึงไว ฟ้ายังสว่าง ก็เดินหาของกินอะไรไปเพลิน ๆ ตามชอบก่อน ราคาก็ไม่ได้โขกสับอะไรนะครับ ถือว่ารับได้เลย ตลอดเส้นทางมีมุมให้ครีเอทถ่ายรูปมากมาย ผมก็กดรัว ๆ เลยล่ะครับ กระทั้งนึกได้ว่ามาที่นี่ ต้องถ่ายรูปกับร้านน้ำชา Amei ยอดฮฺตกัน ก็พยายามเดินหานานมากกกกกก สุดท้ายยอมแพ้ เปิดกูเกิลแมพ ก็ให้นำทางมาจนเจอ ซึ่งจะบอกว่า ที่ร้านคิวยาวมากกกกกก หน้าร้านคนมาถ่ายรูปเยอะมาก ผมก็รอคิว หวังว่าจะขึ้นไปกินข้าวในร้าน แต่พอได้โต๊ะปุ๊บ ปรากฎว่าทางร้านมีแต่ชา และสแนคเล็กน้อยเท่านั้น เอาวะ มาแล้ว จัดชามาชุดนึง มีอุปกรณ์ฒามากมาย น้องพนักงานก็สอนการชงชา ว่าต้องทำแบบนี้ ๆ น้ำแรก 25 วินาที น้ำต่อมา 35 55 บลาๆ ไปเรื่อย ๆ แต่ประเด็นคือ ชาแม่งงงงอร่อยยชิบหาย ไม่เสียดายเลย สำหรับค่าวิว ค่าชาที่อร่อยในราคาชุดละ 500 TWD + ค่าน้ำร้อน 100 TWD ฟิน!!! ส่วนบรรยากาศคงไม่เล่าอะไรแล้ว ให้รูปมันทำหน้าที่ของมันแล้วกัน
ช่วงเวลาแห่งความสุขมักสั้นเสมอ ถึงเวลา 19.30 เราจำต้องลาจากร้านชา เพื่อมาขึ้นรถไปสถานี Ruifang โชคดีมากที่เจอรถว่างมา เลยได้ขึ้นไปนั่ง ก่อนที่จะมีนักท่องเที่ยวหลากหลายเชื้อชาติขึ้นมาล้งเล้ง 5555 ส่วนใหญ่ก็จะเป็นจีนแผ่นดินใหญ่ เกาหลี ไต้หวัน และไทยนี่แหละ เรานั่งรถกลับมาที่ สถานีรถไฟเพื่อต่อรถกลับไทเป วันนี้ขากลับโชคดีที่ได้รถไฟด่วน ที่สามารถจองที่นั่งได้ ก็นั่งตากแอร์กันไปฟิน ๆ ถึงห้องก็ไม่พูดไรมากมาย หลับสิครับ รออะไร วันที่ 4 รออยู่เด้อ ....
Have to know about Taiwan.
-การจะไปถ่ายรูปร้านชาสวยๆ นั่นเราต้องขึ้นไปที่ร้านชาอีกร้านฝั่งตรงข้าม แน่นอนว่าคิดยาว และต้องเสียเงินซื้ออะไรสักอย่าง แนะนำให้เลือกกินชาสักชุดนะ หอม รสชาติดีมาก ๆ แพงหน่อย แต่คุ้มจริง
-ไทเป จิ่วเฟิ่น ไทเป นั่งรถบัสสาย 1062 ยาว ๆ เลยก็ได้นะ แต่ไปหารายละเอียดเอาที่รีวิวคนอื่น อิห่า กูไม่ชอบนั่งรถทัวร์นาน ๆ ในต่างประเทศ รถมันไม่ได้ดีแบบของไทย
-เราจะไม่ค่อยเห็นคนไทเป เม้าท์โทสับดังสนั่นกันในที่สาธารณะ ดังนั้นเราก็อย่าทำตัวเด่นนะ เอาพอเหมาะพอควร (ที่ใช้คำว่าคนไทเป เพราะไม่รู้ว่าที่เมืองใหญ่อื่น ๆ อย่างเกาสยงเค้าเป็นเหมือนกันเปล่า)
-รถไฟ TRA มีทั้งแบบ Local ที่ไม่ระบุที่นั่ง และแบบ Express ที่จะมีทั้งตู้ระบุที่นั่ง และตู้เก้าอี้ดนตรี และขายตั๋วยืนด้วย ซึ่งถ้าซ์้อกับตู้อัตโนมัติ แน่นอนว่าได้ตั๋วยืน
Have to know about Taiwan.
-การจะไปถ่ายรูปร้านชาสวยๆ นั่นเราต้องขึ้นไปที่ร้านชาอีกร้านฝั่งตรงข้าม แน่นอนว่าคิดยาว และต้องเสียเงินซื้ออะไรสักอย่าง แนะนำให้เลือกกินชาสักชุดนะ หอม รสชาติดีมาก ๆ แพงหน่อย แต่คุ้มจริง
-ไทเป จิ่วเฟิ่น ไทเป นั่งรถบัสสาย 1062 ยาว ๆ เลยก็ได้นะ แต่ไปหารายละเอียดเอาที่รีวิวคนอื่น อิห่า กูไม่ชอบนั่งรถทัวร์นาน ๆ ในต่างประเทศ รถมันไม่ได้ดีแบบของไทย
-เราจะไม่ค่อยเห็นคนไทเป เม้าท์โทสับดังสนั่นกันในที่สาธารณะ ดังนั้นเราก็อย่าทำตัวเด่นนะ เอาพอเหมาะพอควร (ที่ใช้คำว่าคนไทเป เพราะไม่รู้ว่าที่เมืองใหญ่อื่น ๆ อย่างเกาสยงเค้าเป็นเหมือนกันเปล่า)
-รถไฟ TRA มีทั้งแบบ Local ที่ไม่ระบุที่นั่ง และแบบ Express ที่จะมีทั้งตู้ระบุที่นั่ง และตู้เก้าอี้ดนตรี และขายตั๋วยืนด้วย ซึ่งถ้าซ์้อกับตู้อัตโนมัติ แน่นอนว่าได้ตั๋วยืน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น