เป็นอีกครั้ง ที่ตัวหนังสือจากแดนไกล เดินทางมาหาผม อยากถามตัวหนังสือเหมือนกันว่า เหนื่อยบ้างมั้ยที่ต้องเดินทางไกลขนาดนี้ ... แต่ความสำคัญ ก็คือ ความรู้สึกของผมหลังจากได้ต้อนรับตัวหนังสือ ผมได้รู้ว่าเจ้าของลายมือ ใส่ใจกับสิ่งที่ผมบอก และยังนึกถึงผมเสมอ เพราะเค้าบอกสิ่งที่ผมพูดอยู่เสมอๆว่า ถึงแล้วใช่มั้ย? ปลอดภัยแล้วใช่หรือเปล่า? บอกตรงๆว่าหลังจากมีเรื่องราวร้ายๆ ผมก็ไม่คิดว่าคำพูดเหล่านี้จะร้องหาคำตอบจากเค้าได้เลย แต่แล้ววันเวลาก็บอกให้ผมรู้ว่า จริงๆ เราไม่ได้จากกันไปไหน เรายังยืนกันอยู่ตรงจุดเดิม ที่เดิม ... ที่ๆไม่มีใครมีวันจะเข้าใจ ...เข้าใจกันแค่ 2 คนก็พอแล้ว
ท้ายที่สุดของการพร่ำเพ้อในวันนี้ ผมอยากฝากสายน้ำเจ้าพระยา ช่วยส่งความรุ้สึกดีๆแบบนี้ไปถึงเขาหน่อย ไหลไปตามแรงดึงดูดของดวงจันทร์ ไหลไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก ไหลไปตามความเป็นจริงที่โลกใบเล็กๆใบหนึ่งจะส่งอิทธิพลได้ เพราะถ้าเข้าปัจจัยอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมเชื่อว่าความรู้สึกของผม ต้องส่งไปถึงปลายทางอย่างแน่นอน ...
your bro.
iSSAMEe
