เวลาผมเห็นคนถามๆกันว่า ความรักคืออะไร ผมก็มักจะได้เห็นหลายๆคนตอบออกไปด้วยคำตอบมากมาย สุดแล้วแต่อยากจะให้สวยหรูแค่ไหน ซึ่งแน่นอนว่าผมเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น โดยที่ไม่ว่าคำจะดูดีมีราคาแค่ไหน ผมก็ไม่เคย "อิน" หรือ รู้สัมผัสกับมันได้จริงๆซักครั้ง จนกระทั่ง ...
ผมได้รู้สึกดีกับคนๆ นึง ไม่ซิ ต้องบอกว่าเรารู้สึกดีต่อกัน ผมเชื่อแบบนั้น แต่ด้วยความจำเป็นบางอย่าง ทำให้เราสองคนต้องหยุดเรื่องราวต่างๆ แล้ววางไว้ในที่ๆมันควรจะอยู่ ไม่ว่าวันนี้เราสองคนจะเจ็บปวด เสียใจกันมากแค่ไหน ไม่ว่าเค้าจะเริ่มปรับตัวแล้ว หรือยัง ผมไม่สามารถรู้ได้ แต่ที่แน่ๆ ผมจะลองจำเค้าไว้ ให้อยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดในหัวใจ จะว่ารอ ก็ใช่ เพราะผมรู้สึกว่าผมเจอคนๆนี้โดยบังเอิญ ซึ่งไม่รู้ว่าความบังเอิญนี้จะมาอีกเมื่อไร ... จะว่าตัดใจไม่รอ ก็ไม่เชิงซะทีเดียว เพราะผมแค่ยอมให้เค้าเลือกทางที่ถูกต้องมากกว่า ไม่รู้ว่าเค้ายังมีความรู้สึกดีๆกับเราอีกหรือไม่ แต่นั่นไม่สำคัญ เพราะผมก็ยังรู้สึกดีกับเค้าอย่างเต็มเปี่ยมเหมือนเดิม
แม้ว่าที่ผ่านมา เค้าจะรู้สึกผิดแค่ไหน ผมอยากจะบอกเค้าว่า ผมไม่เคยเลย ไม่เคยคิดจะโกรธเกลียดเค้าซักครั้ง ใครจะว่าเค้ายังไง ไม่เลย ผมไม่เชื่อ เค้าเป็นคนดีของผมเสมอ ^^ ผมยินดี บอกเค้าว่า จะรอ ไม่ว่านานยังไง ก็จะลอง "รอ" อีกซักครั้ง ใช่ มันดูโง่ สำหรับคนอื่น แต่สำหรับผม มันคือความสวยงาม ที่ซ่อนอยู่บนโลกอันโหดร้าย ระหว่างนี้ สถานะพี่น้อง คือสิ่งที่เราจะเป็นไปได้มากที่สุด ...
แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเค้า จะเปลี่ยนไป จะเลิกขอพร เลิกอ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ผม แล้ว หรือ ไม่ ผมไม่รู้ แต่ ผม ยังอ้อนวอนให้เค้าเท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง น้ำตา ก็แค่ทำหน้าที่พูด ในสิ่งที่หัวใจไม่มีโอกาสได้พูด วันนี้ เสียใจเกือบตาย ไม่แน่ พรุ่งนี้เราอาจได้รับความสุขจากเค้าจนแทบคลั่งก็ได้ ...
วันนี้ ผมไม่รู้หรอกว่าพิกัดที่แน่นอนของเค้า อยู่ที่ไหน รู้แต่ว่า เวลาเค้าไปทำงาน เค้าจะอยู่ทางทิศใต้ เวลากลับบ้าน เค้าจะอยู่ทางทิศตะวันตกของบ้านผม และเวลาอยู่ กทม. อันนี้ ผมต้องมองจากที่ทำงานผม ซึ่งจะเป็นทิศตะวันออกเฉียงใต้ เอาล่ะซิ ยิ่งอ่านยิ่งง ว่าพิกัดของเค้ามันอยู่ตรงไหนบ้าง แต่ไม่เป็นไร ผมรู้คนเดียวก็พอแล้วนะ
เคยไปอ่านเรื่องราวของเค้ามา เค้าบอกว่า ถ้าเราอยากจะลืมใครซักคนนึง เราต้องมีวินัยในการลืม อาจจะไม่ลืมได้ในความพยายามครั้งแรก แต่ก็ต้องทำอย่างมีวินัย อ่านแล้ว ก็รู้สึกว่า ตัวเองเป็นนักลืมที่เลว ไม่ยอมลืม ไม่ยอมทำตามระเบียบวินัยอะไรทั้งสิ้น จะทำๆไม ถ้าทำแล้ว จะทำให้ผมรู้สึกไม่มีใคร สู้ยอมเป็นแบบนี้ดีกว่า อย่างน้อยเราก็จำได้ว่า คนๆแหละ ที่ผมและเค้า เคยให้ความรักต่อกันมากมาย แทบจะกลืนกิน แม้ระยะเวลามันจะสั้นมากก็ตาม ....
iSSAMEe
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น